พี่วรรษเริ่มรู้ใจตัวเองแล้วใช่ไหมเนี่ย ^^

ตกลงวรรษเข้าใจหรือว่ารู้มั้ยว่าความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อเท่ารักคือความรู้สึกแบบไหน

เสียใจจจจจที่คุณวีมีแฟนแล้ว แหมๆ ไม่งั้นจะลุ้นให้ยั่ววรรษ แล้วแบบนี้ วรรษจะรู้ตัวมั้ยเนี่ย ถึงไม่รู้ก็น่าจะเก็บเอาไปคิดนะคะ (ฮ่าๆๆ คนอ่านอิน)

เพิ่มคะแนนให้อีตาพี่วรรษหน่อยนึง(3 คะแนนพอ)
แต่คะแนนรวมยังติดลบนะจ๊ะพี่วรรษ
สมัยนี้ภัยอันตรายรอบด้านจริง เป็นห่วงเท่ารักนะจ๊ะ^_^

พี่วรรษน่าจะเพิ่งรู้ใจตัวเอง ฮ่าๆ

แอบเสียดายคุณวีเล็กๆ อิอิ

เรื่องของเท่ารักที่ทำงาน ทำเอายิ่งอ่านยิ่งอินอ่ะพี่จอย ลี่ไม่ไหวอย่างแรง วันก่อนเขาให้ลี่ส่งเมล์ถามงานลูกค้า ลี่ก็ส่งไปนะคะ ซึ่งก่อนส่งก็ให้พี่ๆ คนอื่นช่วยดูให้แล้ว สุดท้ายกลายเป็นโดนว่า ว่าเหมือนส่งย้ำอะไรซ้ำซ้อน ลูกค้าไม่พอใจ คือจริงๆ เขาเคยคุยกับลูกค้าไว้แล้ว (แต่ไม่ได้บอกอะไรเราเลย แล้วบอกว่าถ้ายังขาดอะไร ให้เมล์ไปถามลูกค้าเลย ให้เราตามงานด้วยนะไรงี้) แต่ไม่ยอมบอกว่าคุยกันไปแล้ว คิดในมุมลูกค้า จะมองว่าไงหว่า ว่าพวกเราคุยกันไม่รู้เรื่องหรือไง เหอๆ แล้วก็กลายเป็นลี่ซวยอีก

หลายครั้งแล้วนะคะ ที่บอกว่าทำอะไรให้ถามก่อน ลี่ก็ถามแล้ว แต่เขาบอกเองว่าให้ถามพี่คนอื่น ลี่ก็ถาม ไม่ใช่ส่งแบบส่งเดชไป

อย่างเมื่อวันจันทร์ลี่ก็โดนค่ะ เขาปล่อยเกาะลี่กลางห้องประชุมจริงๆ ไม่ช่วยอะไรเลย โดนซักซะจนมุม แถมถูกโยนกลองมาว่า ที่งานคนอื่นๆ ไม่ไปไหน เพราะติดว่าลี่ทำไม่เสร็จ ให้ตายเหอะ เป็นหัวหน้าที่ไม่ปกป้องลูกน้องเลยอ่ะค่ะ

บริษัทที่ลี่ทำ เกี่ยวกับซื้อขายหุ้น ย่อมเกี่ยวกับเงินๆ ทองๆ (ของลูกค้า) เหมือนกัน มันเครียดมากมาย จนไม่ไหว ณ จุดๆ นี้แล้วอ่ะค่ะ

นับวันเหมือนขิงก็รา ข่าก็แรง (ในใจ) ฮ่าๆ แบบว่าพอยิ่งเขาบังคับอะไรเรามากๆ เข้า เราจะต่อต้านในใจเลยอ่ะค่ะ ลี่ไม่ได้บอกว่าลี่เป็นฝ่ายถูกเสมอ ทำอะไรผิดพลาดก็ยอมรับค่ะ เพียงแต่ไม่เข้าใจจุดยืนของเขาเลยค่ะ บอกว่ามีอะไรให้ถาม แต่พอถามไป หลายครั้งให้ถามคนอื่น หรือไม่ก็ไม่ได้ช่วยให้คำตอบใดๆ เลย แล้วจะให้ถามทำไมหว่า

ได้แต่ภาวนาว่าอยากได้งานใหม่ไวๆ มันเหนื่อยมากกกกกกกก เหนื่อยจนต่อให้วันหยุดมานั่งอ่านนิยาย ดูละครสืบสวนสอบสวน แต่มันก็เป็นความเครียดแฝง ที่ไม่มีวันหมดไปสักที นอกจากเราจะเอาตัวเองออกไปจากจุดนั้นเอง ฮ่าๆๆ

กลายเป็นอินกับเท่ารักไปเลย แบบว่า อ๊ากกกกกกก เรื่องงานของเท่ารักนี่มันอ่านแล้วจุกอกแทนเลย อินสุดๆๆๆๆๆ