เนตรนภัสเว็บไซต์ - บทความ: เล่ห์รักถักใจ(ชื่อเดิม ปิ่นปฏิพัทธ์)...ครั้งที่ 4

เพราะดรุณีรู้จักผู้ชายคนนั้นดี รู้ว่าเป็นคนร้ายกาจแค่ไหน ดังนั้นแม้ได้รับคำยืนยันหนักแน่นจากปากปิ่นปักว่าถึงบ้านเรียบร้อยแล้วก็ตาม แต่หัวอกคนเป็นแม่ก็ยังร้อนรุ่มด้วยความเป็นห่วง อยากเห็นกับตาว่าลูกสาวปลอดภัยแล้วจริงๆ ถึงจะมั่นใจ

ท้องถนนในเมืองหลวงก็ยังคับคั่งไปด้วยรถ เธอต้องผ่านเส้นนี้ทุกวันภาพเหล่านี้เป็นสิ่งคุ้นเคย ทว่าเจอรถติดมานานแต่ไม่เคยรู้สึกหงุดหงิดกับทั้งการจราจรและวินัยบนท้องถนนของเพื่อนร่วมทางเท่าวันนี้มาก่อน วันที่ใจโลดแล่นกลับไปบ้านด้วยความเป็นห่วงลูกน้อย ดังนั้นพอพ้นช่วงรถหนาแน่นมาได้ดรุณีไม่ลังเลเลยสักนิดที่จะเหยียบคันเร่งแรงขึ้น พารถคันใหญ่ของตนพุ่งทะยานไปข้างหน้าอย่างที่คนที่ขับตามหลังมาคงไม่คาดคิดว่าเจ้าของรถคันนี้อายุล่วงเข้าตอนกลางแล้ว

พอเจอหน้าเด็กรับใช้ดรุณีก็ถามหาปิ่นปักเป็นคนแรก พอทราบสถานที่ก็ดุ่มเดินไปทางนั้นทันที ไม่แม้แต่ส่งกระเป๋าให้เด็กอ้อยซึ่งมาคอยรับไปเกือบเหมือนทุกๆ วัน

ภาพปิ่นปักกำลังพยายามจัดที่ทางให้ลูกแมวสองตัวที่แผดเสียงร้องจ้าด้วยความกลัว ความหิวโหย หรือคิดถึงแม่ก็ตามทำให้ดวงตาของดรุณีอ่อนแสง ลูกแมวสองตัวนั้นไม่ได้ถูกทิ้ง แต่จะต่างอะไรกับการโดนทิ้ง

ดวงตาผ่านโลกมามากเหมือนเหมือนเห็นภาพรางเลือนซ้อนทับกัน ผิดกันก็แต่...

ก่อนภาพนั้นจะชัดเจนขึ้นมาจนสร้างความเจ็บปวดให้เธออีกครั้ง ดรุณีก็สลัดศีรษะขับไล่ทุกอย่างออกไปจากสมอง ย่อตัวนั่งลงข้างๆ ปิ่นปักนั้นเอง

ความเคลื่อนไหวใกล้ๆ ทำให้ปิ่นปักหันมามองด้วยความสงสัย แล้วร่างแบบบางของตัวเองก็ถูกคว้าเข้าไปกอด ไออุ่นแบบนี้ ความรู้สึกแบบนี้เป็นใครไปไม่ได้นอกจากมารดา ปิ่นปักเงยหน้าขึ้นยิ้มขณะที่แขนเรียวอ้อมไปกอดเอวมารดาตอบ แรงกระชับที่รัดแน่นไม่ได้ทำให้ปิ่นปักรู้สึกแปลกใจเพราะปกติก็มักแสดงความรักด้วยการกอดหรือหอมแก้มกันเป็นประจำอยู่แล้ว แต่ถ้าปิ่นปักอ่านใจคนออกหญิงสาวอาจต้องแปลกใจจนถึงขั้นกลัวไปเลยก็ได้

“วันนี้แม่โชว์หวานกับปิ่น มีอะไรหรือเปล่าคะ”

ดรุณีมองเจ้าของประโยคที่ส่งยิ้มหน้าเป็นมาให้ด้วยความรู้สึกอัดอั้นในอก...

คุณกรคะ ณีควรทำอย่างไรดี?

คำวิงวอนนี้คงส่งไปไม่ถึงสามีหรือถ้าหากถึงจริงก็คงเป็นเพียงการมโนของเธอคนเดียว คนที่จากโลกนี้ไปสู่ภพภูมิที่ดีกว่าคงไม่มีเรื่องทุกข์ร้อนเหมือนคนเป็น เหมือนความรู้สึกที่เธอกำลังเผชิญอยู่ในขณะนี้

“มีอะไรหรือเปล่าคะแม่ หรือว่ามีเรื่องยุ่งๆ ที่ร้าน” ปิ่นปักดันตัวออกจากอกมารดามองหน้าอีกฝ่ายเขม็ง

ตาแป๋วแหววที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงทำให้ดรุณีรู้สึกดีขึ้น แค่นี้เธอก็มีเรี่ยวแรงต่อสู้เรื่องร้ายที่กำลังประดังประเดเข้ามาแล้ว

“ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ แล้วนี่เจ้าเหมียวเป็นไงบ้าง”

“มันยอมกินนมแล้วค่ะ น่าจะรอดตาย”

“ไซริงยังอยู่กับแม่เลย” ดรุณีจำได้ว่าลูกสาวบอกจะเอามาป้อนนมให้ลูกแมว

“ปิ่นลองใช้สำลีชุบให้มันดูดดูเหมือนเมื่อคืน มันก็ดูดๆ เลียๆ นิดหน่อย ถ้าได้ไซริงน่าจะดีกว่า แม่ซื้อมาให้ปิ่นใช่ไหมคะ”

“จ้ะ” พร้อมกันนั้นดรุณีหยิบไซริงที่ซื้อมาส่งให้ลูกสาวซึ่งก็รับไปหน้าชื่น

“ขอบคุณค่ะแม่ อ้อยๆ อยู่ไหนน่ะ มานี่หน่อยเร็ว” ประโยคหลังหันไปเรียกเด็กรับใช้ในบ้านเสียงแจ๋ว “แม่รู้ไหมคะปิ่นหาคนอุปการะเจ้าสองเหมียวนี่ได้แล้ว ไวไหมคะ”

“ไวจ้ะ ยังไงจ๊ะ เขาเป็นใครกัน” ท่าทางตื่นเต้นของลูกสาวทำให้ดรุณีพลอยอยากรู้ไปด้วย

“พี่กานต์”

“ผู้ชาย” ช่วยไม่ได้ที่ดรุณีอดคิดไปถึงประโยคของคนที่ทำให้เธอต้องรีบบึ่งรถกลับบ้านเพื่อมาดูให้แน่ใจว่าลูกสาวของตนปลอดภัยดี

คนนั้นได้เจอปิ่นปักแล้ว เจอที่ไหน อย่างไร ผู้ชายที่ชื่อกานต์คนนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกันหรือไม่ ตอนนี้คำถามเต็มหัวไปหมดทว่าไม่รู้จะหาคำตอบได้ที่ไหน

“ค่ะ ใจดี๊ใจดีค่ะแม่ พี่เขาเล่าเรื่องการเลี้ยงลูกแมวให้ปิ่นฟังตั้งเยอะแยะ พอรู้ว่าที่บ้านเราไม่สะดวกเลี้ยงเพราะมีเจ้ามู่ทู่อยู่แล้วก็ใจดีบอกว่าจะอุปการะ นี่ยังให้ปิ่นไปเยี่ยมเมื่อไหร่ก็ได้ด้วยนะคะ ตอนนี้ปิ่นตั้งชื่อให้มันแล้วด้วย” คนเป็นลูกลอยหน้าอวดอย่างภูมิใจ

“ชื่ออะไรจ๊ะ”

“ให้แม่ทาย”

“อ้าว แม่จะรู้ได้ยังไง”

ปิ่นปักเปิดยิ้มเจ้าเล่ห์สมใจเมื่อมารดาร้องเสียงหลง

“แม่ต้องทายไม่ถูกแน่ๆ”

“แหงสิแม่ตัวดี แม่จะไปทายถูกได้ยังไงกัน” ดรุณีโคลงศีรษะอย่างอ่อนใจระคนเอ็นดูเมื่อเห็นลูกสาวออกอาการสมใจเมื่อเธอตอบไม่ได้

“งั้นปิ่นใบ้ให้นะคะ มันมีพี่ชายตัวนึงชื่อถ้วยฟู” พอเห็นมารดาทำหน้าสงสัยปิ่นปักจึงขยายความ “เป็นแมวของพี่กานต์ค่ะ”

ดรุณีพยักหน้าว่าเข้าใจ พอเห็นเด็กอ้อยเดินเข้ามาใกล้ก็ส่งไซริงไปให้ กำชับให้ล้างทำความสะอาดให้เรียบร้อยก่อนเอามาให้ปิ่นปักใช้ป้อนนมลูกแมว แล้วจึงหันมาสนใจลูกสาวต่อ อาการลุ้นรอคอยคำตอบทำให้เธอส่ายหน้าเบาๆ

“แม่ยอม”

“ว้า...แม่น่ะ ไม่ทันทายเลยก็ยอมแพ้ซะแล้ว”

ท่าทีอ่อนใจแบบแกล้งทำของปิ่นปักทำดรุณียิ้มเฉยเพราะรู้ว่าในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าความตื่นเต้น เห่อ และอยากอวดต้องทำให้ลูกสาวเล่าออกมาเองแน่ๆ

“คัพเค้กกับปุยฝ้ายค่ะ จะได้เป็นเซ็ตขนมเหมือนกัน”

เห็น...ทำไมดรุณีจะไม่เห็นในเมื่อนั่งใกล้กันเสียขนาดนี้ ขณะพูดดวงตาของลูกสาวทอประกายวิบวับ เต็มไปด้วยความสุข สิ่งที่เธออยากให้อยู่คู่กับปิ่นปัก ไม่ใช่สิ ไม่ใช่แค่ปิ่นปักคนเดียวแต่รวมไปถึงทุกคนในครอบครัวเล็กๆ ของเธอนี้ด้วย ทว่าเหตุการณ์ในวันนี้ทำให้เธอไม่แน่ใจว่าความสุขเหล่านี้จะคงอยู่ในแค่ไหน

ในเมื่อของสำคัญที่เก็บใส่กล่องซุกไว้ในซอกหลืบลึกสุดของห้องเก็บของถูกกระแทกโดยอะไรบางอย่าง แม้ขยับเพียงนิดทว่าฝุ่นที่ปกคลุมทุกสรรพสิ่งเอาไว้นานวันก็ฟุ้งกระจาย ตอนนี้สงบลงแล้วแต่เหตุการณ์นั้นก็ส่งผลให้สิ่งที่ถูกซ่อนอยู่แสดงตัวออกมา

แม้แค่เพียงนิดทว่าก็เสี่ยงเป็นจุดสนใจให้ใครบางคนหยิบยกขึ้นมา เธอกลัวเหลือเกินว่าสิ่งที่กริ่งเกรงจะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้

ดรุณีมองคนที่ยังไม่รู้ตัวว่ามีเงาความยุ่งยากกำลังเคลื่อนเข้ามาใกล้อย่างสะท้อนใจ เธอควรทำอย่างไรดีนะ

“แม่คะ”

“หือ” เสียงที่ดังขึ้นใกล้ๆ ดึงดรุณีออกจากภวังค์ ความห่วงใยของปิ่นปักทำให้หญิงวัยกลางคนได้สติ ดูเหมือนเธอเผลอปล่อยให้เรื่องกวนใจเข้ามาครอบงำจนเผลอแสดงอาการไม่ดีให้ลูกสาวสงสัย ดังนั้นก่อนปิ่นปักได้พูดอะไรดรุณีจึงเป็นฝ่ายชิงพูดขึ้นเสียก่อน

“ตั้งชื่อเสียหวานเชียวลูก ปิ่นรู้ได้ยังไงว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย แล้วแน่ในหรือว่าพี่เขา...ชื่อกานต์ใช่ไหม เขาจะชอบที่ปิ่นตั้งชื่อลูกแมวให้เขาแบบนี้”

“ไม่รู้ละ ก็ปิ่นอยากให้ชื่อนี้นี่คะ ไม่ใช่แค่ชื่อ ปิ่นยังตั้งนามสกุลให้ด้วย”

ดรุณีมองใบหน้ากลมที่ยู่เข้าอย่างเอาแต่ใจ ดูเหมือนการเบี่ยงประเด็นของเธอได้ผลและก็เปิดช่องเข้าเรื่องที่อยากรู้ได้เช่นเดียวกัน

ฟังจากที่ลูกสาวเล่าดูเหมือนกานต์ใจดีกับลูกเธอเหลือเกินทั้งๆ ที่เพิ่งเจอกันครั้งแรกแท้ๆ ทั้งสอนเรื่องการเลี้ยงแมว ไหนยังรับเจ้าสองตัวไปเลี้ยง มันง่ายและเร็วเกินไปหรือเปล่า

เป็นไปได้หรือไม่ที่กานต์เข้ามาหาลูกสาวของเธอด้วยเหตุผลแอบแฝง ผ่านการชักใยของใครอีกคนเบื้องหลัง ฉกฉวยโอกาสในขณะที่ปิ่นปักต้องการความช่วยเหลือ ใช้เรื่องอุปการะแมวเป็นข้ออ้างในการตีสนิท หลังจากนั้นต้องมีเรื่องยุ่งตามมา

ไม่...เธอไม่มีวันยอมให้เรื่องบ้าๆ นี่เกิดขึ้น เธอจะทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องลูกน้อยของเธอจากคนใจยักษ์

สายตาผ่านร้อนผ่านหนาวมานานมองลูกสาวอย่างพินิจ ก่อนอื่นเธอต้องรู้ให้ได้ก่อนว่าผู้ชายที่ชื่อกานต์ไว้ใจได้ไหม เข้ามาหาปิ่นปักโดยมีอะไรแอบแฝงอย่างที่กังวลหรือไม่

“ไหนปิ่นเล่าเรื่องพี่กานต์ให้แม่ฟังหน่อยสิ เห็นว่าใจดีนักหนา ไปยังไงมายังไงถึงได้เจอกันเข้า” ดรุณีถามด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อย เหมือนแม่ชวนคุยเพราะอยากรู้ชีวิตไปในแต่ละวันของลูกสาวมากกว่าจับผิดกัน

“เป็นเพื่อนบ้านของส้มค่ะ พี่กานต์มีแมวอยู่ตัวหนึ่งส้มเลยคิดว่าน่าจะช่วยให้คำแนะนำปิ่นได้เลยพาไปถาม พี่กานต์ดูรักแมวนะคะแม่ พอปิ่นเล่าให้ฟังว่ามันตกลงมาติดอยู่ในตู้บ้านเรากี่วันแล้วก็ไม่รู้ แถมบ้านเราก็เลี้ยงไม่ได้เลยใจดีขอไปเลี้ยง”

“เป็นคนดีขนาดนั้นเชียว”

ปิ่นปักยู่ปากเมื่อถูกมารดาล้อ คิดไปถึงผู้ชายหน้าตาเหมือนชานซองตามคำบอกกล่าวของสมิตากับบุคลิกอบอุ่นแล้วอดอมยิ้มออกมาไม่ได้

“เอ๊ะ ยังไงๆ แล้วสิลูกฉัน จู่ๆ ก็อมยิ้มหน้าแดง” แซวทั้งรอยยิ้มระบายเต็มใบหน้าก็จริงทว่ามีเพียงดรุณีเท่านั้นที่รู้ว่าเธอกำลังกลัว ถ้าหากกานต์เข้าหาปิ่นปักอย่างไม่บริสุทธิ์ใจจริง ลูกสาวของเธอนั่นละที่จะเจ็บหนักกว่าใคร

“แม่น่ะ ปิ่นไม่ได้เขินสักหน่อย”

“อ้าว แม่คิดว่าห้องนี้มันร้อน หน้าต่างก็ปิด แอร์ไม่ได้เปิด แถมปิ่นเอาโคมไฟมากกลูกแมว แม่ก็คิดว่าหนูร้อน ที่หน้าแดงอยู่นี่เขินหรอกหรือ”

“แม่!” ปิ่นปักค้อนขวับ แต่พอคิดไปถึงใบหน้าหล่อแถมใจดีมากๆ นั้นแล้ว ปิ่นปักก็อดยิ้มพลางพยักหน้ารับไม่ได้ น้ำเสียงต่อจากนั้นเลยติดอายนิดๆ “พี่เขาก็หล่อดี”

ดรุณีไม่ได้รู้สึกภูมิใจในความซื่อสัตย์ต่อตนเองและคนอื่นของปิ่นปักอย่างเมื่อก่อนแต่กลับกลัวด้วยที่มาที่ไปที่ไม่ชัดเจนของผู้ชายคนนั้น จู่ๆ ก้าวเข้ามาในชีวิตของลูกสาวปุบปับ ในอดีตอาจไม่กังวลด้วยแน่ใจว่าลูกสาวรู้อะไรควรไม่ควร ทว่าเรื่องที่เกิดในวันนี้ก็ทำให้เธออดคลางแคลงใจไม่ได้

“ปิ่นชอบเขาหรือเปล่า”

คนถูกถามพยักหน้าทันทีทว่าพอเห็นสายตามารดามองมาอย่างตกใจปิ่นปักเองก็สะดุ้ง ดูเหมือนคำตอบของเธอจะกำกวมไปหน่อย มารดาเลยเข้าใจผิดไปไกล

“ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกค่ะแม่” หญิงสาวหัวเราะเขินๆ “ปิ่นหมายถึงว่าชอบแบบถูกอัธยาศัย ถูกใจว่าน่าคบ ถูกชะตา ประมาณนั้นค่ะ ไม่ได้ชอบในแง่ว่าอยากจีบพี่เขา”

คำอธิบายจากปากปิ่นปักควรทำให้เบาใจทว่าดรุณีกลับรู้สึกเหมือนมีก้อนบางอย่างถ่วงอยู่กลางใจ จะคลายกังวลไปเสียเลยก็ไม่หมด

ในวันนี้แค่ถูกใจ ถูกชะตา แต่ไม่ได้หมายความว่าหลังจากนี้ความรู้สึกของปิ่นปักจะพัฒนาเป็นอย่างอื่นไม่ได้

หรือควรสั่งห้ามลูกสาวไม่ให้เจอกานต์ตั้งแต่เนิ่นๆ เพื่อไม่ให้เกิดปัญหา

ไม่...แทนที่จะตัดไฟตั้งแต่ต้นลมจะกลายเป็นชี้โพรงให้กระรอกไป อีกอย่างเธอเองก็ยังไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่ากานต์เป็นคนที่เข้ามาในชีวิตของปิ่นปักตามการบงการของใครหรือเปล่า

เธอผ่านชีวิตมานาน เจอผู้คนมามากมายทำให้สามารถมองคนออก อย่างน้อยก็ในขั้นต้นว่าเข้ามาอย่างแอบแฝงหรือเปล่า ขอแค่ได้เจอกันสักครั้งเถอะ

“แล้วพี่เขาจะมาเอาแมววันไหน เผื่อแม่จะได้อยู่ด้วย”

“พรุ่งนี้ค่ะ”

โอกาสในการพิสูจน์มาเร็วกว่าที่คิด

“แต่พี่กานต์ไม่ได้มาบ้านเราหรอกนะคะ พี่เขาทำงานคงมาไม่ได้ ปิ่นต้องเอาไปให้พี่เขาเอง”

ดรุณีผิดหวังอยู่นิดหน่อย เอาเถอะ...โอกาสไม่ได้มีแค่ครั้งนี้เท่านั้นและเธอเองก็ไม่นิ่งนอนใจให้ใครมารุกอยู่ฝ่ายเดียวเช่นกัน

“หลังจากนั้นค่อยไปคุยกับพี่วรรษ[1] น้องชายพี่พรรษค่ะแม่ เจ้าของร้านที่ปิ่นเล่าให้แม่ฟังว่าทำของส่งให้เขาไงคะ พี่วรรษเป็นโปรแกรมเมอร์ปิ่นเลยจะให้พี่เขาดูเรื่องเว็บให้ น่าจะคุยกันง่าย”

“มีอะไรให้แม่ช่วยไหม”

ปิ่นปักส่ายหน้าทันทีโดยไม่หยุดคิด เธอยังอยากทำอะไรด้วยตัวเองมากกว่า

“ตอนนี้ยังค่ะ เอาไว้มีอะไรยากๆ ปิ่นค่อยกวนแม่ดีไหมคะ”

“จ้ะ มีอะไรก็บอกแม่ได้เลยนะ แล้วแม่จะมาถามความคืบหน้ากับปิ่นตลอดดีไหม”

“ดีที่สุดเลยค่ะ” ปิ่นปักบอกด้วยน้ำเสียงลิงโลด เอนศีรษะลงไปซบอกมารดา ใช้แก้มถูเบาๆ อย่างออดอ้อน “รักแม่ที่สุดในสามโลกเลย”

การกลับมาบ้านแล้วเห็นลูกสาวปลอดภัยไม่ได้ถูกทำร้ายหรือลักพาตัวไปอย่างที่กลัวไม่ได้ทำให้ดรุณีรู้สึกสบายใจขึ้นเลย กลับกันความกังวลยิ่งเพิ่มมากขึ้นหลายเท่า เหมือนมีหมอกทึบเข้ามาปกคลุมไปทั่วทั้งหัวใจจนรู้สึกว่าไม่อาจนั่งเฉยอยู่ได้ ดังนั้นพอเข้ามาอยู่ในห้องส่วนตัวหญิงวัยกลางคนจึงไม่ลังเลเลยที่จะต่อโทรศัพท์ไปหาเพื่อนเก่าของสามี

“คุณณีคงไม่ใช่แค่โทร.มาคุยถามสารทุกข์สุกดิบธรรมดาใช่ไหม”

ดรุณีถอนใจเบาๆ เมื่ออีกฝ่ายถามเหมือนรู้ใจกัน ต้องเป็นสัญชาตญาณของตำรวจแน่ๆ ที่สามารถจับความผิดปกติทุกอย่างได้ทันที

“คุณปอความรู้สึกไวเสมอนะ”

ปลายสายหัวเราะแผ่วๆ

“ผมถือว่าเป็นคำชม คุณณีมีอะไรให้ช่วยก็บอกมาเถอะ ผมกับนายกรก็เพื่อนสนิทกัน ไม่ถือเป็นการรบกวนอะไร”

“อยากให้สืบเรื่องคนคนหนึ่งให้หน่อย” อีกฝ่ายเปิดทางดังนั้นดรุณีก็ไม่รอช้า เข้าสู่จุดหมายที่ติดต่อไปหาปวินท์ทันที

“มีอะไรหรือเปล่า หรือว่าเกี่ยวกับยายปิ่น”

“ค่ะ” ดรุณีไม่จำเป็นต้องปิดบังเพื่อนสามีคนนี้ในเมื่ออีกฝ่ายรู้ทุกอย่าง “ฉันอยากให้ช่วยสืบประวัติผู้ชายคนหนึ่งให้หน่อยว่าไว้ใจได้มากน้อยแค่ไหน หรือมีอะไรแอบแฝงหรือเปล่าถึงได้มาตีสนิทกับยายปิ่น”

“ใคร”

“กานต์ ผู้ชายคนนั้นชื่อกานต์”

-------------------------------------

[1] จากเรื่องใต้ละอองรัก

--------------------------------------------------

คอมเมนท์

#1 | Naitnapas เมื่อ ธันวาคม 18 2012 12:42:21

กลับมาแล้วค่า สำหรับปิ่นปฏิพัทธ์ และคราวนี้จะมาแบบรัวๆ เนตรนภัสจะมาลงให้อ่านกันทุกๆ วันที่ 3 หารลงตัวนะคะ เช่น 18, 21, 24, 27 ประมาณนี้ค่า

เนตรนภัสรีไรท์ตอนต้นๆ เรื่องด้วยนิดหน่อย คือเปลี่ยนแปลงไม่มาก หลักๆ ก็จะอยู่ในตอนที่ 3 ครั้งที่มีผู้ชายปริศนาโผล่มาค่ะ เดี๋ยวจะลงเวอร์ชั่นรีไรท์ให้ด้วยเลยนะคะ ไล่ไปย้อนอ่านได้ค่า

ส่วนตอนหน้าเนี่ยอาจจะค่ำๆ หน่อยนะคะ เพราะวันที่ 21 เนตรนภัสต้องเดินทางค่า

คุณอัญ....หวานๆ สบายๆ ค่า ไม่ได้หนักอะไร แต่มีมาให้ตื่นเต้นกันนิดๆ หน่อยๆ อิอิ

น้องไข่มุก....ช่ายแล้ววว ลุ้นใช่ไหม อิอิ

น้องลี่.... ฮ่าๆๆๆ ขอบอกว่าแม้ยายปิ่นจะน่ารักแค่ไหน แต่ก็สู้พี่กานต์ของพี่(?)ไม่ได้ล่ะ พี่อยากฆ่านางเอกหมกป่าทุกวันตอนเขียนเพราะจะได้เก็บพี่กานต์ไว้คนเดียว ฮะฮ่า

คุณsine....อิอิ...มาเป็นตระกูลเลยล่ะค่ะ

คุณgoldensun....ปริศนานี้ต้องติดตามค่า อิอิ

#2 | unna_jung เมื่อ ธันวาคม 18 2012 20:40:17

พี่กานต์งานเข้าเลย ทั้งๆคนที่ไปตีสนิทกับกานต์คือปิ่นปักแท้ๆ

#3 | lovemuay เมื่อ ธันวาคม 18 2012 21:07:22

สงสัยหนูปิ่นเป็นเด็กเก็บมาเลี้ยงแน่เลย ส่วนที่โทรมาเป็นพ่อที่มาขู่ขอเงินรึป่าวน้า?

ส่งคอมเมนท์

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อส่งคอมเมนท์.

OnAir

patch...

266 สัปดาห์

lovemuay

295 สัปดาห์

chura...

299 สัปดาห์

Naitn...

308 สัปดาห์

blu

329 สัปดาห์

amany

330 สัปดาห์

felin...

337 สัปดาห์

somjita

362 สัปดาห์

Shada

369 สัปดาห์

tiik

370 สัปดาห์

Nu-Tao

370 สัปดาห์

puu_chem

371 สัปดาห์

oata

375 สัปดาห์

unna_...

376 สัปดาห์

Joyja

378 สัปดาห์

mukku...

380 สัปดาห์

jumna...

387 สัปดาห์

bearc...

408 สัปดาห์

sumalee

409 สัปดาห์

bogus48

411 สัปดาห์

sweet...

415 สัปดาห์

rabbitit

427 สัปดาห์

noh07

428 สัปดาห์

iLeeJa

437 สัปดาห์

mhengjhy

438 สัปดาห์

Anya

438 สัปดาห์

golde...

438 สัปดาห์

supay...

439 สัปดาห์

chonvy

444 สัปดาห์

mrs

450 สัปดาห์

bugae

465 สัปดาห์

plamu

467 สัปดาห์

clearsky

477 สัปดาห์

chada

478 สัปดาห์

annaakiu

478 สัปดาห์

alanta

480 สัปดาห์

sine

481 สัปดาห์

tweet...

482 สัปดาห์

Nanalin

486 สัปดาห์

mookm...

490 สัปดาห์